żałosny

żałosny
żałosny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, żałosnyośni, żałosnyośniejszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przepełniony żalem, żałością; wyrażający żal; bardzo smutny, tęskny': {{/stl_7}}{{stl_10}}żałosny jęk, płacz, śpiew. Żałosne spojrzenie. Żałosna mina, pieśń. Wydawać żałosne westchnienia. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wzbudzający litość; marny, nędzny, kiepski; pożałowania godny': {{/stl_7}}{{stl_10}}żałosny wygląd. Żałosna sytuacja. Żałosny poziom spektaklu, wystąpień polityków, dyskusji, konferencji. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • żałosny — żałosnyośni, żałosnyośniejszy 1. «wyrażający żal, smutek; pełen żalu, smutny» Żałosne spojrzenie. Żałosny płacz. Żałosny wyraz oczu. Wydawać żałosne jęki. 2. «wzbudzający litość, godzien politowania; bardzo lichy, opłakany, nędzny» Być, znajdować …   Słownik języka polskiego

  • jęk — m III, D. u, N. jękkiem; lm M. i 1. «głos żałosny wydawany pod wpływem bólu, cierpienia» Bolesny, cichy, rozdzierający, rozpaczliwy, żałosny jęk. Jęki konających, rannych. Jęk rozpaczy. Tłumić, wydawać jęki. Paść z jękiem. Jęk wyrywa się komuś z… …   Słownik języka polskiego

  • Юрковский — (Иван Jurkowski) польский поэт, живший в первой половине XVII в. Биография его неизвестна. Его Tragedya о polskim Scilurusie первое драматическое польское произведение; оно изображает недостатки современных ему нравов. Кроме того, Ю. напечатал:… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • godny — Pożałowania, ubolewania godny a) «przykry, niezręczny, będący wynikiem nieporozumienia»: Wtedy to zaszedł ten godny pożałowania incydent, który nas wszystkich napełnił smutkiem i wstydem. B. Schulz, Sanatorium. b) «dyskredytujący kogoś lub coś;… …   Słownik frazeologiczny

  • bolesny — bolesnyeśniejszy 1. «sprawiający ból; bolący» Bolesna kolka, rana. Bolesne miejsce. ∆ med. Dusznica bolesna «choroba powstająca w wyniku zmian w naczyniach wieńcowych i niedokrwienia mięśnia serca, której głównym objawem są napadowe bóle serca,… …   Słownik języka polskiego

  • jeremiada — ż IV, CMs. jeremiadaadzie; lm D. jeremiadaad książk. «skarga, lament, biadanie, narzekanie; utwór literacki lub mowa utrzymana w tonie biblijnych proroctw Jeremiasza; śpiew żałosny» Wygłaszać, zawodzić jeremiady …   Słownik języka polskiego

  • jękliwy — «brzmiący jak jęk, podobny do jęku; płaczliwy, żałosny» Jękliwy głos. Jękliwa pieśń. Jękliwe zawodzenie …   Słownik języka polskiego

  • koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …   Słownik języka polskiego

  • lamentacyjny — «płaczliwy, żałosny, skarżący się, wyrzekający» Lamentacyjny ton …   Słownik języka polskiego

  • marny — marnyni, marnyniejszy 1. «nie mający wymaganej, istotnej wartości, mało wart; lichy, nędzny» Marna gospodarka, gospodyni. Marna pensja, płaca. Marne sto, dwieście itp. złotych. Marny grosz. Marny los. Marne życie, zdrowie, jedzenie. Marny… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”